Een woord dat de afgelopen
tijd voorbij komt in mijn leven.
Ik wil niet dat mensen denken
dat ik ziel-ig ben….
Ik vind het ziel-ig voor jou
dat je alleen zit.
Ik was gisteren aan het wandelen
en had mezelf erop betrapt dat
ik het woord ook tegen iemand
had gezegd en verbaasde me
erover dat het blijkbaar steeds
doorgegeven werd.
We gaan als vanzelf naar
een bepaalde frequentie wanneer
we het zielig naar iemand uitspreken.
Ziel-ig als in het contact maken
met je ziel geeft een hele andere
dimensie aan het woord.
Ooit schreef ik een tekst over
egoïstisch en zielistisch.
Waarin egoïstisch een bestaand
woord is maar zielistisch niet bestaat.
Niemand wil zielig zijn en
toch willen er best veel mensen
ziel-ig zijn.
In de zin van in contact met je
eigen ziel.
En weer verbaas ik me erover
dat ik niet eerder dat woord
zo heb gezien.
Oh wat ziel-ig,
zou je kunnen bekijken als
wat sneu of verdrietig.
En tegelijkertijd zit daar ook
de mogelijkheid in om het
diepe contact te maken met
je eigen ziel.
En dat lukt nou eenmaal het
best als je all-een bent
met je-Zelf.
Ziel-ig