Ik noem het maar even zo.
Van angst, drama en ellende
naar liefde, moed en kracht.

Hoe lastig het is om in
je goede gevoel te blijven
wanneer de leugens je om
de oren vliegen en de zware
verhalen hoogtij vieren.

Ik vertaal het naar de
frequentie van de energie.
En ben me er bewust van
wanneer ik zak en waardoor
het komt.

De wolken van energie in een
lage trilling zijn groter dan de
wolken in een hoge trilling.

Ik kan in een wolk van drama
en ellende steeds beter bij mezelf
blijven, toch lukt het me nog
niet altijd om het vol te houden.

De afgelopen week was het
zeker een uitdaging tijdens
het televisie kijken.

Mijn moeder is een beetje doof
en vindt het belangrijk om het
nieuws te kijken.
Volumeknop op 30 zodat
ze alles kan verstaan.

Daar zit ik dan,
ik weet dat ik weg kan lopen
en toch blijf ik zitten.

Gewoon uit nieuwsgierigheid,
om een beeld of gevoel te krijgen
van wat zij allemaal ontvangt.
En wat er bij mij van binnen gebeurt.

De platte wereld gevangen
in beeld en geluid voorzien van
een verhaal dat voor mij,
niet op waarheid berust.

Ik voel me zakken in frequentie,
de mopperstand gaat aan en
ik floep er van alles uit en kan
vervolgens heel hard om mezelf lachen.

Het harde geluid trekt me de
overprikkeling in en de halve
waarheden zetten me in de weerstand.

Gelukkig weet ik inmiddels
hoe ik mezelf er weer snel uit
kan tillen, hoe ik innerlijk de
verschuiving kan maken.

Mijn eerste stap is mezelf
verwijderen van de bron
van informatie.
De tweede stap is naar buiten gaan
en diep ademhalen.
En de derde is het contact weer
maken met mijn innerlijke stem.

Samen televisie kijken heb ik
nu weer opgegeven.
Het voelt niet goed.

Ik voel meer dan me lief is en
het zijn niet de beste gevoelens
die ik in me opneem.

En daar zit dan ook voor mij
het inzicht dat die stroom van
buiten naar binnen gaat.

Ik draai die stroom weer om.

Van binnen naar buiten.
Ik ben geen spons,
ik ben een bron.

En mijn bron staat altijd
in een hoge trilling.
Ik hoef het me alleen maar
te her-inneren.

Lichtflits