Wie komt er naar voren
wanneer je je masker en
je “niets aan de hand jas”
uit doet?

Wie ben je wanneer je
je kwetsbaarheid
durft te laten zien,
je grenzen durft te stellen
en je wonden frisse lucht geeft?

Durf je erop te vertrouwen
dat je een goed mens bent?

Dat alles van je gezien
mag worden en dat je dan
ook nog oke bent?

Is het niet zo dat we
twijfelen aan onze
eigen goedheid
omdat ons steeds duidelijk
is gemaakt wat onze
fouten zijn?

Maar wat is fout?
En wat is goed?

Wanneer we ons richten
op ons zijn,
met open hart en
onze liefde laten stromen,
zonder oordeel,
zonder masker,
zal onze wijsheid ook
vrijelijk gaan stromen.

En zul je ontdekken
dat het wezen
zonder masker,
zonder jas,
open, oprecht en zuiver is.

Uit het boek:
Eigen Wijsheid