We moesten toch maar even
naar het ziekenhuis voor een foto.
Maar aangezien mijn moeder
niet kan zitten hadden we een
probleem.

De dokter besloot dat ze met
de ambulance dan naar het
ziekenhuis moest worden gebracht.

Foto gemaakt, echt wel wat aan
de hand, beland op de spoed.
Gesprekken met de dokter,
pijn is het grootste probleem.

Komt er een verpleegkundige binnen
met een sterke pijnstiller en vertelt
dat ze mee terug moet in de auto.
Want er wordt wel eens misbruik
van de ambulance gemaakt…..

Wat ?!?
De huisarts heeft bepaald dat ze
niet in de auto kan daarom werd ze
met de ambulance gebracht.

85 jaar, ze betaald boven de
200 euro aan verzekeringskosten.
Ze heeft geen schoenen aan,
geen jas bij zich en kan niet zitten.

Mijn vraag was hoe ze dat voor zich ziet ?
Ik heb een lage zit in mijn auto,
kan haar niet plat neerleggen op de achterbank
En hoe krijg ik haar bij en in de auto ?

Als de pijnstiller gaat werken moet het
willen, zegt de jonge verpleegkundige.

Ik zie dat mijn toon en mijn woorden
langzaam tot haar doordringen.
En begrijp dat ze een opdracht heeft
gekregen.

Mijn moeder grijpt in.
Wilt u alstublieft vragen of het toch
niet anders kan ?
Het kwartje valt bij de zuster en ik
zie aan haar dat ze het zelf ook echt
niet een goed idee vindt.

Ik hou me in, maar voel het borrelen.
Medemenselijkheid, sinds wanneer
gaan we zo met ouderen om in de zorg ?

Ze komt terug en vertelt dat het
toch is geregeld maar dat we dan
anderhalf uur moeten wachten.

Geen probleem, we begrijpen heus
wel dat spoedgevallen voor gaan.
Zo lang duurde het uiteindelijk niet.

Ik zie de opluchting op het gezicht
van mijn moeder dat ze niet zittend
in de auto naar huis moet.

Mijn moeder die al zo weinig mogelijk
gebruik maakt van de zorg.
Die pas echt aan de bel trekt wanneer
het echt niet anders kan.
Haar huisarts weet dit.
Vandaar dat hij de ambulance regelde.

Bijzonder vond ik het.
Dat na vaststelling van toch wel
iets ernstigs, mijn moeder eerst
niet terug gebracht zou kunnen worden
omdat anderen “misbruik” maken
van de ambulance.

Weer thuis is ze opgelucht.
We weten wat er aan de hand is.
Als het vervoer niet was geregeld
dan hadden we niet kunnen gaan
en waren we ook niet gegaan.

Gelukkig kreeg alles een draai,
na toch wel duidelijke woorden.

Lichtflits