Mijn moeder kon dat vroeger
zo mooi zeggen.

Gemeen, als in dat een ander
je iets opzettelijk aandoet,
pijn doet om het pijn doen.
Vastzet om het vastzetten.
En dan gaat het om de intentie.

Liegen alsof het gedrukt staat,
is ook zo’n opmerking van haar.

Zo goed liegen dat de ander denkt
dat het de waarheid is met de intentie
om zelf ergens onderuit te komen.

En van de ene leugen komt de
andere leugen, omdat je anders
het verhaal niet meer rond kan breien.

Totdat de leugen kapot wordt gelogen.
Want uiteindelijk zul je er geen trui
van kunnen breien.

Tegenwoordig denk ik dat men
toch heel ver komt, met die trui.

Ik lees een nieuwe leugenachtige
impuls vanuit de media.
Er is niets aan de hand.
Veilig en effectief, geloof me maar.

Het staat gedrukt, dus is het
de waarheid.

Ik blijf bij de woorden van mijn moeder.
Wat gemeen !
Liegen alsof het gedrukt staat.
Totdat de leugen kapot
wordt gelogen.

En na bijna 3 jaar onzin
zonder enig bewijs.
Vrienden die zijn omgevallen.

Haal ik nog maar eens heel diep adem
en hoor ineens een zin van mijn vader:
Je wordt verneukt waar je bij staat.
Helder en duidelijk.

Daar is geen woord Frans bij,
zei hij dan….

Lichtflits