Wanneer jij de overtuiging hebt
dat je wonden niet kunnen genezen,
zullen ze ook niet kunnen genezen.
Wanneer je denkt dat iets voor altijd
zal blijven, zal het ook blijven.

Het oneindig herhalen van je pijnverhalen,
zorgt ervoor dat je ook in die pijn blijft.

Mocht er al een proces van heling
bezig zijn, dan krab je het korstje
er zelf weer af, waardoor de wond
blijft bestaan.

Vergeven doe je niet voor een ander,
vergeven doe je voor jezelf.
Het is de eerste stap.
Wanneer je kan vergeven,
veeg je het verhaal niet weg,
maar ontdoe je het van
een negatieve lading.

Een negatieve lading die je in
slachtofferschap houdt.

Je zegt eigenlijk: Ik laat dit verhaal los
omdat ik niet langer wil dat het mijn leven
op een negatieve wijze beïnvloedt.

Daarmee verdwijnt de dader
en slachtoffer energie,
en ontvang je ruimte waardoor je
anders kan gaan kijken.

Wanneer iemand je iets heeft aangedaan
blijf je degene de macht over jou geven,
zolang je jezelf als slachtoffer ziet.

Zodra je bereid bent om te vergeven,
ontdoe je je van die verbinding en
laat je je slachtofferrol los.

Wat niet wil zeggen dat je niets is aangedaan,
maar wel dat je niet langer bereid bent,
om een ervaring in het verleden,
een persoon of situatie,
je heden te laten bepalen.

Dat is het zetten van een punt.

Pas dan kan de verwerking beginnen,
omdat je niet langer beïnvloed wordt
door dat wat er in het verleden is gebeurd.

Pas dan ligt de toekomst in jouw handen.

Lichtflits