Wanneer je een uniform aantrekt
neem je dan een rol aan ?
Verwijder je je dan van je
werkelijke zelf ?

Hoef je dan niet meer
zelf na te denken ?
Hoef je dan enkel
de opdrachten die je krijgt
uit te voeren ?

Word je iemand anders
met bepaalde kleding aan ?
Verdwijnt jouw werkelijke zelf
onder een stukje stof ?

En als je het dan ‘s avonds
uittrekt, word je dan weer jezelf ?
Gewoon mens, verlost van je rol ?

In deze tijd zie ik dat
uniformen bijzondere
krachten krijgen.
Ik zie de menselijkheid
bij sommige mensen verdwijnen.
Ik zie dat het als excuus
gebruikt wordt voor wangedrag.

Dat mensen hun werkelijke
zelf laten oplossen in de rol
die ze “gedwongen” worden
aan te nemen.

Wees je ervan bewust
dat geen enkel uniform
die krachten werkelijk bezit.
Het is een stukje stof dat
eigenlijk niets zegt.

Je mens zijn eronder
is dat wat telt.

Mocht je er een moeten dragen,
vraag jezelf dan af,
of je je menselijkheid verliest,
zodra je het aantrekt.

Uiteindelijk moet je jezelf
‘s avonds recht in de spiegel
aankijken en afvragen
welke bijdrage jij hebt geleverd
aan de liefde in de wereld.

Dat moet een ieder doen.

Ben je altijd jezelf of
speel je een rol ?

Lichtflits