Heel lang kende ik het
woord niet, synchroniciteit.

Nu zou ik het plaatsen bij
de energie het lijntje met de kosmos,
de tekens en boodschappen
op je pad. De toevalligheden.

De tijden op de klok zoals
vannacht, eerst 3:03 en
daarna 5:05 is daar een mooi
voorbeeld van.

Het gebeurt gewoon.
Ik ben er niet naar op zoek,
het is niet iets dat speelt in
mijn hoofd op dat moment.
Het is er ineens, in de toevalligheid,

Als het iets is dat ik zie,
hoort er ook een bepaald gevoel bij.
Soms hoor of voel ik een betekenis
in het moment, en soms pik ik
het enkel op als een teken dat ik
afgestemd ben op en begeleid
wordt door.

En soms krijg ik een boodschap
of valt mijn oog ergens op en
voelt het als belangrijk en
komt er later iets terug dat
daarmee te maken heeft.

Dan weet ik in het moment,
alsof het dan samenvalt.
Het komt niet voort uit mijn denken,
het valt me als het ware toe.

Laatst deed ik mijn achterdeur open
en vloog er een veertje in
een spinnenweb, ik zag het
voor mijn neus gebeuren.

En dan ben ik eerst verbaasd
dat het zo snel gaat en dat ik
het opmerk.
Alsof er iets alert is in mij dat
dat soort gebeurtenissen op
kan vangen in het moment,
terwijl ik met mijn dagelijkse
dingen bezig ben.

Ik blijf het interessant en
bijzonder vinden.

Synchroniciteit.
Er is zoveel meer dan we denken.
Voor mij voelen ze als de magische
momenten in mijn leven.
En ik ervaar ze mijn hele leven al.

Lichtflits