Gevloerd.
Totaal plat.
Een stroopdag.

Voor mij was gisteren
een ouderwetse stroopdag.
En ik had geen andere keuze
dan me er volledig aan over te geven.

Ik wilde wel dat het anders was,
maar het was niet anders.

Zo grappig om jezelf dan
innerlijk te horen.
Ga dit doen of dat doen,
niet de hele dag op de bank.
Kom in actie.

Los van de rondjes met de hondjes
gaf ik me er uiteindelijk aan over.
Pas op de plaats rust.

Vandaag voelt het alweer
volledig anders.
Het voelt lichter, schoner
opgeruimder.

Er blijven gewoon dit soort
dagen tussen zitten.
Dat alles zwaar voelt,
stroperig, niet doorheen
te komen.

Muziek is dan meestal mijn
ondersteuner of interessante
interviews.
En natuurlijk een frisse neus
in de natuur.

Maar zelfs dat bracht de
stroop niet in beweging.
Slapen en rusten in totale
overgave, met de overtuiging
dat het morgen vast weer
anders voelt.

En zo is het.

Lichtflits