Het woord blijft al een
tijdje bij me hangen.
Zou ik het vertalen dan
kom ik uit bij het woord stikken,
als in naaien.

Ik zie dan de naald van een
naaimachine die een op en neer
beweging maakt om bijvoorbeeld
stukjes stof aan elkaar te stikken.

Het woord kwam voorbij
in een filmpje over de
Shumann resonantie.
Een op en neer gaand patroon
van de energie.

Waarin we ontvangen en
loslaten.

Er is energetisch veel beweging.
Er zijn periodes waarin we
hoge frequenties ontvangen,
die we in ons lichaam mogen
integreren.

En er zijn periodes waarin de
energie lagere frequenties heeft,
waarin we het oude mogen loslaten.
Al is het nooit meer zo laag als
een paar jaar geleden.

Het tempo van die energetishe
veranderingen zie ik versnellen.

Ontvangen-integreren-
oude loslaten- nieuwe een plek geven.
En volgens mij kan de volgorde
daarvan varieren.

Wanneer je iemand bent die
dat lichamelijk kan voelen,
kan je het gevoel hebben
stuiterend en wiebelend door
de dag te komen.

Piepende oren, migraine,
lichamelijke ongemakken,
moeheid en uitbarstingen
van energie geven aan dat
je lichaam hard aan het werk is
om alles te verwerken.

En tegelijkertijd kunnen er
veranderingen in je gedachten
ontstaan, ontvang je inspiratie
of heldere inzichten.

Het loopt als het ware allemaal
door elkaar heen en
geen dag voelt hetzelfde.

Waar je de ene dag het gevoel
kan hebben dat alles verloren is,
kan je de volgende dag ineens
dankbaar zijn voor het inzicht
dat je je verloren voelt.

Het is een onvoorspelbaar
proces in de details,
maar het grote geheel
is wel duidelijk.

We beklimmen als het ware
een berg en ieder doet dat
vanuit een eigen route.

Wat je tegenkomt op je pad
is afhankelijk van waar je loopt.

We klimmen langzaam naar
een hogere frequentie op aarde
en ons lichaam gaat daarin mee.
Slapeloze nachten of bizarre
dromen horen ook bij dit proces.

We leven in een bijzondere tijd
die al eeuwen is voorspeld.
Jouw ziel heeft ervoor gekozen
om dit alles mee te maken in
een lichaam hier op aarde.

Het is soms pittig en
toch ook liefdevol.

Af en toe krijg je een
innerlijke glimp van waar
we naar onderweg zijn.

Wanneer we een keer boven op
de berg staan, na een lange klim,
zullen we allemaal vergeten hoe
moeilijk en zwaar het was en dankbaar
zijn voor wat we hebben ontvangen.

Lichtflits