Wat ben ik een onnodige strijd
met mezelf aangegaan.

Moeilijk, ik was opstandig,
mensen vonden mij lastig.
Te grote mond,
altijd commentaar,
vaak de weerstand in.

En nu in deze tijd,
begin ik mezelf
steeds beter te begrijpen.

Ik was niet moeilijk,
ik prikte door van alles heen.

Wat niet klopt, dat klopt niet.

Alsof ik iedere keer
naar een spiegelbeeld van
de wereld moest kijken,
en men mij duidelijk wilde maken,
dat ik moest geloven dat,
dat beeld, de werkelijkheid was.

Wat een opluchting is deze tijd.
Hoe gek het ook klinkt.

Mijn innerlijk heeft mij altijd
het ware beeld laten zien.

Ik was niet gek of raar,
maar eerlijk en oprecht.

Een vrije geest en
een kritische denker,
een weter en een voeler.

Pas nu begrijp ik dat echt.

Lichtflits
Uit het boek: Innerlijke GroeiKracht
www.lichtflits.com