De maan is nu al heel groot,
er hangt een onrustige stilte in de lucht.

Nieuwe ideeën worden
geboren en punten gezet.

Van oud naar nieuw
naar oud naar nieuw.
Oude herinneringen,
nieuwe plannen omdat
het niet meer past.

Het is wiebelig
en magisch tegelijk.

Wie ben ik toch in
het geheel van dit
wiebelig bestaan.?

Naar een zekerheid
door flitsen van helderheid.

Het is niet uit te leggen,
heb de puzzel nog niet
compleet.

De volle maan is onderweg.

Ooit was ik zwanger en
werd mijn kind vlak na
volle maan geboren.

Nu is het volle maan
op haar geboorte dag.

Ik vind het een
interessante cirkel.
En zet een punt.

Er hangt een onrustige
stilte in de lucht.

Lichtflits