Ik ga in de observatiestand
nadat ik mijn nieuwe boek
heb gelanceerd.

Ik voel een wiebeligheid
en luister naar dat wat
mijn ego allemaal tegen me zegt.

Niet goed genoeg,
kan beter,
wat stel je je weer kwetsbaar op.

Tegenover mijn ziel.

Wat goed dat je blijft creëren,
laat maar zien wie je bent.
Het is jouw unieke bijdrage
aan de wereld.

Zo grappig om te observeren
wat er bij me van binnen gebeurt.

Zou ik mijn ego gebabbel geloven
dan zou dat boek er niet komen.

Mijn ziel geeft me complimenten
voor het feit dat ik iets nieuws
vormgeef vanuit mijn zelf.

Ik heb mijn best gedaan,
mijn hart gevolgd en daar
woorden aan gegeven.

Mijn ego vindt het gewoon spannend,
stelt zich afhankelijk op van
de reactie van anderen.

Mijn ziel viert enkel feest
omdat het proces van creatie
de basis van het leven is.

Lichtflits