Ik word altijd een beetje
wiebelig van nieuwe dingen.
En die wiebeligheid kan mij
soms tegenhouden.

Toch heb ik mezelf de afgelopen
jaren aangeleerd om dan liefdevol
naar mezelf te blijven en het
toch te doen.

Omdat ik weet dat het
de onwennigheid is.

Dat in het begin het nieuwe
nog in mijn systeem moet landen
en ik de oude paden van gewoontes
moet verlaten.

Ik doe dat graag in mijn eigen tempo
en loop er niet voor weg,
accepteer de onrustige gevoelens,
laat alles er zijn en weet dat
wanneer alles zijn plek begint
te vinden de nieuwe paden
van gewoontes vanzelf ontstaan.

Lichtflits