Wanneer een kind in de
pubertijd zichzelf afvraagt
wie die werkelijk is, dan
hoort daar tegenwoordig
de vraag bij of je wel in
het juiste lichaam zit.

Op sommige scholen
komt dit regelmatig voorbij.
Er is een valg voor bedacht
en de gender industrie verdient
goed aan de levenslange patienten.

Het is niet zo dat ik ontken
dat deze innerlijke strijd
in kinderen gaande kan zijn.
Als lerares heb ik het zelf meegemaakt
dat een leerling die transformatie
wilde doormaken.

De pubertijd is voor alle kinderen
een fase waarin ineens alles
niet meer zo helder is.
De hormonen beginnen te stromen,
het lichaam verandert en het hoofd
denkt andere gedachten.
Het kan een verwarrende fase zijn.

Pas op je 25 ste zijn de hersenen
volledig ontwikkeld.

Nu is men bezig er een wetsvoorstel
door te krijgen die bepaalt dat
wanneer een kind hulp zoekt en
aangeeft te twijfelen over zijn gender,
dat de hulpverlener dan verplicht wordt
om het transformatie proces in te zetten.

Direct aan de hormonen en
beginnen aan het proces van
volledige transitie.
Doet de hulpverlener dat niet,
dan staat er een gevangenisstraf op
van twee jaar.

Dit wetsvoorstel is gebaseerd
op een enkel onderzoek van Pfizer.

Mijn weerstand tegen is dat de
regering wil gaan bepalen welke
hulp de hulpverlener moet bieden.
En wanneer die hulp niet geboden wordt
en een dreiging van straf is.

Ik ken inmiddels genoeg verhalen
van jongeren die door het proces
van geslachtsverandering zijn gegaan.

En die op hun twaalfde niet hadden
voorzien dat ze nooit meer kinderen
zouden krijgen, niet wisten dat ze
hun leven lang medicijnen moeten nemen.
En dat ook het krijgen van een nieuw
geslachtsdeel complicaties zouden hebben.

Nog voor hun pubertijd ingrijpen
met hormonen heeft nu eenmaal
invloed op de lichamelijke ontwikkeling.
Er wordt naar mijn gevoel te makkelijk
over gesproken.

Vele jongeren geven ook aan dat
de zware gedachten en de twijfel
na de operatie, niet weg zijn gegaan.
En dat het besef dan pas komt dat
ze de rest van hun leven medicijnen
moeten slikken.

Eerlijk gezegd vind ik dat die informatie
te weinig besproken wordt.
Daarom vind ik het schokkend dat
dit wetsvoorstel wordt gedaan.

Jonge mensen die in het midden van
hun ontwikkeling zulke grote keuzes
maken zouden goed begeleid moeten
worden.

De hulpverlener zou neutraal
moeten zijn en niet door de regering
gedwongen moeten worden om slechts
voor een pad te mogen kiezen onder
de dreiging van gevangenisstraf.

Het is een levensveranderende keuze
die niet terug te draaien is in een
periode waarin kinderen zichzelf
nog moeten vinden.

Laten we ze met aandacht begeleiden
en duidelijk zijn over wat de consequenties
van die keuzes zijn.

Hun brein is nog niet volledig ontwikkeld
en ze zijn gevoelig voor groepsgedrag.
Dat misbruiken voor een verdienmodel,
levenslange patienten, zou wat mij betreft
strafbaar mogen worden.

Maar ja, dat is mijn mening.

Lichtflits