Een innerlijke oorlog.
De strijd aan gaan met jezelf.
Niet goed genoeg zijn,
geen recht om zelf te beslissen,
nog nooit gelukt,
waarom nu dan wel.

Slachtofferschap,
schuld van een ander,
angst voor de toekomst
het diepe donkere zwarte gat.

Minderwaardig,
wantrouwen, angst, verdriet,
depressie, ziekte, wanhoop
en onmacht.

Laten we de dingen gewoon
benoemen zoals ze zijn.

Als gevoelig mens is dit
de strijd die je eerst voor
jezelf mag overwinnen.
Want wanneer je de wereld
voelt, kun je denken dat
jij het bent.

Trek alle lijnen los.
Roep heel hard stop.
Ga naar buiten en voed
jezelf met de meest
zuivere energie,
de natuur.

Gebruik je ademhaling,
zet je voeten op de grond.
Zoek dat waar je dankbaar
voor kan zijn.

Her-inner je jezelf aan het
feit dat je nog steeds staat.
Wankel misschien na alle
psychologische aanvallen,
maar je staat nog steeds.
En velen met jou.

Wanneer je opgeslokt wordt
door de duisternis is het
zo makkelijk om te vergeten
dat jij het licht bent.

Wanneer je woorden naar jezelf
steeds onvriendelijker worden
en je daar geen rem op zet,
ga je mee in de duisternis.

Niets gaat ooit verloren,
alles is altijd aanwezig.
Het is aan jou om je eigen
keuzes te maken, zelfs wanneer
iemand zegt dat je dat recht
niet langer bezit.

Dit is een lastige tijd.
De laagste energieën lijken
vrij spel te hebben en wanneer
je je lijnen niet volledig intrekt,
kan je er de speelbal van worden.

Ontken het duister niet,
maar vergeet ook niet je
eigen licht te erkennen.

Wees lief, aardig en
vriendelijk naar jezelf.
Coach jezelf en hou je
niet te lang bezig met de
schuld van een ander.

Jij mag gaan staan.
Je hebt van niemand
toestemming nodig.

Klop je schouders af,
recht je rug,
spreek jezelf bemoedigend toe.
En maak een nieuw begin.

Lichtflits