Je ruimte innemen,
jezelf een duidelijke plek geven,
op je eigen fundament gaan staan.

Het zijn thema’s die steeds
duidelijker gaan spelen.

Zeker wanneer je moeite hebt
om nee te zeggen,
anderen, keer op keer, toestaat
om over je grenzen te gaan.

Wanneer jij je schuldig voelt
zodra je je nee hebt uitgesproken,
gaat piekeren of je wel aan mag geven
wat jij wel wil of niet wil of uiteindelijk,
na gedram van de ander,
toch overstag gaat, weet je dat er
iets in jou is wat aandacht vraagt.

Onderzoek de gedachten eens die
daaronder liggen.
Waarom geef jij je ruimte weg ?
Waarom denk je dat een ander
het beter weet dan jij ?

En kijk ook eens naar je eigen gedrag.
Zeker wanneer je kinderen hebt.
Mogen zij hun grenzen aangeven ?
Wanneer zij nee zeggen, is het
dan ook een nee ?
Praat je hen schuldgevoelens aan ?

We zien vaak niet dat we vastzitten
in aangeleerde patronen en systemen.

We voelen ons schuldig wanneer we
het pad van “dat wat hoort” verlaten.
En gaan ervan uit dat wanneer
we er ons niet aan houden,
dat we slecht zijn of slecht doen.

Een ingebouwd controle systeem
dat ervoor zorgt dat we passen
binnen dat wat gewenst is.

Maskers en beschermende jassen
houden ons op onze plek,
maar zorgen er ook voor
dat we niet kunnen groeien.

De groeikracht op dit moment is enorm.
En we zullen steeds vaker merken
dat het masker klemt en
de jas niet meer past.

De emoties lopen steeds hoger op
en het gevoel van vastzitten
is een duidelijk teken dat het tijd is
om opnieuw naar je leven te kijken.

Maar vooral om naar jezelf te kijken.

Mag jij zijn wie jij bent ?
Ben jij goed genoeg ?
Durf je te vertrouwen op dat
wat binnenin jou leeft ?
Mag jij van jezelf de ruimte om je heen
zo vorm geven dat het goed voelt ?

Lichtflits
Uit het boek: Open deuren
www.lichtflits.com