Soms weet je niet dat
je de leugen hebt overgenomen
en die verkondigt als waarheid.

Iedere dag loop ik met
een hondje van een vriendin
die 80 is.
Dat doe ik al jaren omdat ze
zelf niet zover meer kan lopen.

In mijn middagpauze drink ik
na de wandeling een kopje koffie
en krijg ik een zelfgebakken
plakje cake.

Ze vertelde me laatst
dat een buurvrouw met
haar mond open van verbazing
op haar afstapte en zei:
Je leeft nog!

Een oude buurman
had mijn vriendin al een
tijdje niet gezien
en had verkondigd dat
ze was overleden.

De buurvrouw geloofde het,
zonder het te checken en
vertelde de hele buurt dat
ze was overleden.
Wat dus niet het geval was.

Ik vind dit een mooi voorbeeld
van wat er in de wereld gebeurt.
En ik moest eraan denken nadat
ik een horing had beluisterd en
leugen na leugen voorbij
hoorde komen.

Ik vroeg me af hoe het kan
dat zoveel mensen liegen
in de volle overtuiging dat
het de waarheid is.
En kwam uit bij dit verhaal
uit mijn werkelijkheid.

Een geloofwaardige leugen
is geen waarheid.

De buurman had bij haar langs
kunnen gaan om te kijken
of ze er nog was.
De buurvrouw had wat vaker
naar buiten kunnen kijken
en navraag kunnen doen.

Maar blijkbaar zijn we die
vaardigheden aan het verliezen
en nemen we alles maar
klakkeloos over zodra
iemand wat zegt.

Doe je onderzoek,
roep ik al jaren.
Weet je zeker dat dat
wat je zegt of denkt
de waarheid is?

Soms weet je niet dat je
de leugen hebt overgenomen en
die verkondigt als waarheid.

Ik denk dat dat de reden is
waarom ik mensen
dingen hoor zeggen
zonder blikken of blozen.

Het kan alleen maar zo zijn
dat de mensen zelf niet weten
dat dat wat ze verkondigen
gebouwd is op ooit
bedachte leugens.

Puur Anniek