Het is eigenlijk normaal dat wanneer
de energie volop in beweging is,
er innerlijk ook van alles in je opborrelt.

Rauwe zware stukken waar je nog niet
eerder naar hebt willen kijken.
Overtuigingen die je al jaren
met je meedraagt en die zich
nu laten zien en je vast kunnen zetten.

We spreken ze vaak uit naar de ander,
of over de ander, terwijl we eigenlijk
juist dan, vooral naar onszelf mogen kijken.

Wat praat je in jezelf naar beneden ?
Hoe vertel je jezelf dat het nooit
meer goed komt ?
Waar geef je de ander de schuld van
en hoe ontken je je eigen rol ?

Wanneer er van alles omhoog komt
dat rauw is, wat paniek brengt,
kun je twee dingen doen.

Het bij een ander neerleggen of
je eigen verantwoordelijkheid bekijken.

Vaak is het zo simpel als
de gedachten die je denkt,
de woorden waarmee je spreekt.

Een kleine verandering, een stap
vooruit kan je zelf al vrij snel
veroorzaken door je eerst bewust
te worden van de woorden waarmee
je over en tegen jezelf spreekt.

Ja maar hij, of ja maar zij,
is de ander verantwoordelijk maken
voor dat wat er in jouw leven gebeurt.

En het nadeel daarvan is dat je
er vaak weinig aan kan doen.

Zou je dat wat je zegt over een ander
op jezelf betrekken, dan krijg je helder
dat wat je over de ander zegt,
precies dat is wat er in jou leeft.

En wanneer die realisatie landt,
ben je in staat iets te veranderen.

Lichtflits
Uit het boek: Wind van ver-andering
www.lichtflits.com