Ik ontken het duister niet.
Ik weet dat het er is,
ik weet dat het zich ook
in mij bevindt.

Maar ik heb een keuze gemaakt
om het grootste gedeelte
van mijn aandacht,
te richten op het licht.

Om te reageren, te antwoorden
vanuit de frequentie van licht.

Soms vanuit de laagste trilling
van liefde en soms vanuit de hoogste.
Maar altijd vanuit de kern van liefde.

In deze wereld leven we in dualiteit.
Beide uitersten zijn aanwezig.
De laagste en de hoogste trillingen.

Wanneer je haat toelaat,
tril je niet meer in de energie van liefde.

Wanneer je angst toelaat,
tril je niet meer in de energie van liefde.

Wanneer je de ander iets aandoet,
tril je niet meer in de energie van liefde.

Daarom geven deze energieën je
ook zo’n slecht gevoel.

Het is een teken dat je je ziel negeert.

Ik ontken het duister niet.
Ik weet dat het er is,
ik weet dat het zich ook
in mij bevindt.

Ik kies er alleen bewust voor
om steeds wanneer er iets gebeurt
dat on-liefde is, dat mij uitnodigt
om mee te gaan in de laagste trillingen,
in haat of angst,
om me daar niet mee te verbinden.

Zodra je de verbinding aangaat,
geef je jezelf toestemming
om mee te trillen in die frequentie.
Alles is immers ook in jou aanwezig.

Om daar weer uit te komen
moet je de energetische
verbinding verbreken.

Je weer richten op de liefde
in jezelf en voor jezelf.
En daarvoor gebruik je je gedachten,
je handelingen en je weten.

Je innerlijke kracht van liefde.

Lichtflits
Uit het boek: Innerlijke GroeiKracht
www.lichtflits.com