Vandaag is het de trouwdag
van mijn ouders.
Mijn vader is in 2012 overleden.
En ieder jaar breng ik mijn moeder
rode rozen van mijn vader,
zoals hij dat ieder jaar deed
toen hij nog in zijn lichaam zat.
Gisteren kwam mijn zusje kijken
naar mijn auto, we deden
de motorkap omhoog
en stonden de koelvloeistof
en de olie te controleren.
Zoals mijn vader dat ons
heeft geleerd.
Ik zei tegen haar, hij zou dit
fantastisch hebben gevonden
en vervolgens corrigeerde
ik mezelf:
Hij vindt dit fantastisch,
omdat ik dan aan alles voel
dat hij heel dichtbij is.
Vandaag breng ik mijn moeder
een bos rode rozen
namens mijn vader.
Omdat ik voel dat
zijn liefde voor haar
nog steeds niet verdwenen is.
Omdat hij nog steeds niet
is verdwenen.