De afgelopen twee weken
werd er aan mijn keelchakra
gewerkt.

Ik kon niet praten.
Wanneer ik het wel deed kwam
er onherroepelijk een kriebel,
en vervolgens een hoestbui.

Een detox was gaande,
waar ik de ruimte aan moest geven.

Afgelopen nacht droomde
ik helder dat de oude lijntjes
zijn doorbroken en de
nieuwe zijn verbonden.

De rups die veranderde in smurrie,
begint nieuwe vormen te vinden
door de nieuwe verbindingen,
waardoor de vlinder kan ontstaan.

Ik word altijd begeleid door beelden
die me inzichten brengen.
Waardoor ik anders kan kijken
naar dat wat er lichamelijk
in me plaats vindt.

Het voelde zeer ongemakkelijk,
het vroeg veel van mijn energie,
en toch was er diep van binnen
een groot vertrouwen en weten
dat het er allemaal bij hoort.

Van chaos naar orde.

Ik ben er weer.
Ik ben er door.

Zulke rondjes kunnen zich
meerdere keren herhalen.
Ons lichaam kan niet te grote
stappen in een keer aan.
Al ligt het allemaal voor ons klaar.

De sluier wordt stap voor stap opgelicht,
en iedere stap helpt ons om meer
licht te kunnen verdragen.

Waardoor we ons perspectief kunnen
verruimen en nieuwe inzichten ontvangen.

De fysieke wereld is het traagst
in dit proces.

Het leert ons om liefdevol naar
ons lichaam te zijn en het de tijd
te gunnen om zich aan te passen.

Lichtflits