Ik geef mezelf iedere dag huiswerk.

Voor mij betekent dat dat
ik op zoek ga naar de antwoorden
op de vragen die ik heb, zodat
ik tot mijn eigen weloverwogen
conclusies kan komen.

En op basis van die conclusies
bepaal ik mijn perspectief.

Alles heeft altijd twee kanten
dus het is aan mij om beide kanten
te onderzoeken.

Soms hoor ik mensen iets roepen
en denk ik dat kan niet waar zijn.
En soms resoneert iets totaal met me
en accepteer ik dat als antwoord,
terwijl de wereld een heel ander
verhaal vertelt.

Ik kan daarom dankbaar zijn voor
de situatie in de wereld omdat het
iets in mij in beweging heeft gebracht.

Het heeft mijn spirituele nieuwsgierigheid
aangewakkerd, ik ben beter gaan
kijken en voelen en vele zaken
zijn door mijn eigen onderzoek
op hun plek gevallen, waardoor
ik zelf beter op mijn plek val.

Wat niet wil zeggen dat ik alles
leuk vind of klakkeloos accepteer.
Dat er geen heftige emoties in me
opborrelen waardoor de stoom uit
mijn oren komt of ik van verbazing
van mijn stoel val.

Ik zie het als een groeiproces.
Ik ben het zaadje dat tot groei komt,
dat langzaam maar zeker boven de
grond in het licht begint te groeien,
na een lange periode in het duister
te hebben geleefd.

En dan bedoel ik met het duister,
in onwetendheid, in desinteresse.

Ik had als kind al een groot hart
voor de wereld en dat is de
afgelopen jaren alleen maar gegroeid.

Geef jij jezelf huiswerk ?

Lichtflits