Vanuit de diepste put,
de zelf twijfel,
niet wetende wat te doen
in de leegte.

Erken je vrijheid
om in het moment
te kiezen voor dat
wat goed voelt.

Ik hoorde het zo duidelijk.

Ik was me ervan bewust
dat ik me had laten vangen
in iets ouds.

Een lage frequentie waarin
de gedachten steeds hetzelfde
rondje maakten.

Ik voelde me onderuit glijden,
raakte in een soort van paniek.
Tenminste dat was wat mijn
observatie me opleverde.

Want ergens op de achtergrond
hoorde ik mijn tekst die ik
al zolang deel,

Erken je vrijheid
om in het moment
te kiezen voor dat
wat goed voelt.

Ik kwam in beweging,
ging naar buiten en voelde
de wind op mijn gezicht.
Het voelde verfrissend,
schoonmakend, zuiverend.

Ik ging naar een plek waar
de wind vrij spel had en
liet me schoonblazen.
Zette bewust mijn voeten
op de grond en haalde
diep adem.

In mijn vrijheid had ik
ervoor gekozen om in
dat moment naar buiten
te gaan, me te verbinden
met de natuur, waardoor mijn
energie van trilling veranderde.

Uit mijn hoofd, naar mijn hart.
Oude verhalen uitdovend,
de paniek kalmerend,
het andere verhaal werd zichtbaar.

Ik draaide me om en liep
naar huis.
Ik had de wind in de rug.

Ze duwde me, alsof ze
me wilde vertellen:
weet je nog,
zeilen omhoog
en de wind in de rug.

Dat is waar je op mag vertrouwen.

Vandaag voelt het alsof
ik gisteren wat kwijt ben geraakt.
Het liet zich zien,
vroeg om mijn aandacht
en ik deed er iets mee.

Oude overtuigingen en
patronen, geactiveerd
in het moment zodat je
kan zien wat je nog met
je meedraagt.

Gelukkig erkende ik
mijn vrijheid om
in het moment
te kiezen voor dat
wat goed voelt.

En kon ik het oude verhaal
transformeren naar iets nieuws.

Mijn zeilen zijn weer op,
mijn vertrouwen is hersteld.

Lichtflits