Moet dat nou ?
Ben je al niet raar genoeg ?
Dat is wat mijn ego me vertelt.

Ik weet dat ze graag zou
willen dat ik me een beetje
meer aanpas.

Dat ik over zaken schrijf die
wat normaler zijn.

Ik zou een heel ander leven
hebben als ik had geluisterd
naar mijn ego.

Tegelijkertijd weet ik dat
als ik zou hebben geluisterd
ik mijn zaakjes misschien beter
op orde zou hebben, maar
minder gelukkig zou zijn.

Dat mijn innerlijk licht in
standje waakvlam zou staan
en ik niet alles zou voelen en
weten zoals ik het nu doe.

Ze meldt zich altijd even
wanneer ik een tekst heb
geplaats die voortkomt vanuit
het innerlijk weten van mijn ziel.
Om aan te geven dat ik buiten
de verwachte lijntjes kleur.

Tegenwoordig luister ik even,
bedank haar en dan
laat ik het weer los.

Laat me vrij,
laat me schrijven,
laat me genieten van
de stroom van leven die me
al het mooie brengt.
Er is zoveel meer buiten
de bedachte lijntjes.

Mij kan het niet zoveel schelen
dat ik niet pas, dat ik niet
dat zeg wat er van me wordt verwacht.

Ik gun mezelf de vrijheid
om te ontdekken wie ik ben.
En dat uit te drukken.

Zelfs wanneer mijn ego dat raar vindt.

Lichtflits