Ik dacht vanmorgen,
luister naar je gevoel,
wat ga je doen ?

Stemmen of niet ?

Mijn innerlijk antwoord was:
je leeft in deze maatschappij,
je kan er niet los van komen.
Er worden zonder jouw instemming
keuzes gemaakt waar je niet
achter staat.

Je weet wat er de afgelopen jaren
daadwerkelijk is gebeurd en
wie daarvan op de hoogte is.

Zelfs als je ziet dat dat systeem
niet werkt, er zijn mensen daar
nodig die dat zichtbaar moeten maken.

Als iedereen afhaakt dan blijven
enkel de mensen over die
geen idee hebben van hoe ze
voor de gek zijn gehouden door
de partijen waar ze nu op stemmen.
En ik ga er vanuit dat de drempel
wel gehaald gaat worden.

Dus stond ik om half 9
al in het stemhokje.
Geen rode potloden,
maar pennen deze keer.

Voor mij voelt het goed.
Heb mijn intuïtie gevolgd en
mijn energie voor verandering
meegestuurd.

Lichtflits