4 jaar ben ik nu aan de studie.
Ik stel mijn vragen over de wereld
en ga dan op “zoek” naar antwoorden.
Bij de bron,
wat voor mij betekent dat
ik naar de website van een
organisatie zelf ga en daar
lees of hoor wat er
geschreven staat of gezegd wordt.
Zegt men iets over een persoon,
dan zoek ik die persoon op en
luister ik naar dat wat degene zelf zegt.
Heeft men het over onderzoeken
dan zoek ik het onderzoek zelf op
en lees ik wat er staat.
Heeft men het over cijfers dan zoek
ik die cijfers zelf op.
En na 4 jaar kan ik zeggen dat
het plaatje dat je wordt voorgehouden
totaal anders is dan wat er in
de werkelijkheid gebeurt.
Ik heb alles wat ik heb bekeken
de afgelopen jaren verzameld
op een aparte pagina op SafeChat.
Voor mezelf.
13.200 berichten zie ik staan.
Ik heb ze allemaal gelezen of beluisterd.
En ik dacht gisteren dat ik eigenlijk
naast mijn werk, studeer.
Ik heb inmiddels mijn mening gevormd
op basis van de feiten die ik
ben tegengekomen.
Cijfers liegen niet.
Dat wat er in je dagelijkse werkelijkheid
gebeurt, voor je ogen, is geen leugen.
Wie omvalt, valt om.
Een eigen ervaring,
is een eigen ervaring.
Als gevoelig mens ben ik een
heel proces doorgegaan.
Want wat ik allemaal tegenkwam
raakte me diep in mijn emoties.
Laatst dacht ik, het is maar goed
dat je ervoor gekozen hebt om
het in je eigen tempo te doen.
Als alles in een keer voor je voeten
was gevallen, dan zou het veel
moeilijker te behappen zijn geweest.