Het woord kwam ineens
in me op tijdens het wandelen.

Moe zijn van alles wat
er in en om je heen gebeurt.
Vage gevoelens en emoties,
alsof er een mistige laag
overheen ligt.

Het verwerken en ordenen,
het even niet meer weten
hoe of wat.

Ademen is genoeg.
Rusten, ontspannen,
muziek luisteren en de dag
de dag laten zijn.

Laat het zijn zoals het is.
Het licht vindt zijn weg wel.
De terugtrekkende beweging
van de golf hoort er ook bij.

Geef je over.

Lichtflits