Het afgelopen weekend
hadden we een feestje voor
mijn moeder.

Mijn dochter had een
vragenpakket voor oma:
Of ze zich een compliment
kon herinneren dat veel
indruk op haar had gemaakt.

In eerste instantie vroeg ze
zich af of ze ooit een
compliment had gehad.

Ik kon me niet voorstellen
dat mijn vader haar nooit
een compliment had gegeven,
hij droeg haar op handen.
Dus zei ik; heeft papa je nooit
een compliment gegeven ?

Haar moeilijke gezicht veranderde
door een innerlijke straling.
Ik zat er bij en ik keek er naar.

Een compliment van voor mijn
geboorte kwam naar boven,
en liet haar innerlijke licht
volop stralen.
De liefde van mijn vader brak door
en we zagen het allemaal gebeuren.

Meer dan 50 jaar
met haar mee gereisd,
en nu kwam het compliment
dubbel en dwars nog eens binnen.

Hoe mooi is dat.

Lichtflits