En daar stond ze dan,
in al haar voelen.
Ze voelde hoe de wereld
werd verkleind,
hoe de mensheid
op haar knieën werd gebracht
door angst en leugens.
Ze zag het voor haar ogen
gebeuren.

Ze voelde de donkere krachten
die al het licht probeerden te doven.
Ze zag hoe mensen bij hun kern
werden weggehaald en
iedere keer opnieuw
geïnjecteerd werden met angst.

Ze zag de wanhoop en de onmacht
precies zoals het werd bedoeld.
Ze zag hoe men steeds opnieuw
weggeleid werd van de waarheid.

Ze zag hoe de kinderen
in een harnas van angst werden gezet,
bang werden gemaakt voor elkaar.
Hoe knuffels werden verboden,
opa’s en oma’s hun afstand
vrijwillig bewaarden.

Ze zag en voelde het allemaal
en bijna ging ze er zelf ook in mee.

Ze ging er in mee voor de liefde,
voor de zekerheid,
misschien wel omdat ze
niet weer alleen wilde staan,
omdat ze niet weer het andere
verhaal wilde verkondigen,
niet weer dwars wilde zijn….

Maar daarmee verliet ze zichzelf
en dus ook haar eigen liefde.

Ze vroeg aan de liefde wat ze het
beste kon doen en het antwoord
was trouw te blijven aan zichzelf.

Wanneer hart en ziel
een zijn in waarheid
komen er als vanzelf
enorme krachten vrij.

Krachten van liefde en respect,
die een ruimte innemen die
angst en duister doen verdwijnen.

En in die krachten ging ze staan.

Ze omarmde het duister,
zegende haar vijand
en ontnam hem daarmee zijn kracht.
En ze wist dat ze nu
haar innerlijke strijd had overwonnen.

Haar liefde stroomde volop
naar ieder deel in angst,
naar ieder deel in eenzaamheid
naar ieder deel in onmacht
en diep verdriet.
En ze gaf ze de ruimte om in liefde
hun eigen proces door te gaan.

Ze voelde alles maar was er
niet langer volledig onderdeel van.
Ze erkende dat het in haar leefde
en nam er rustig afscheid van,
en werd zich ervan bewust
dat zonder deze tijd,
zonder deze hele situatie
zaken nooit zo snel in beweging
zouden komen.

En terwijl ze door haar proces ging
werd ze zich ervan bewust
hoeveel ze van de mensheid hield.
Hoe graag ze wilde gaan staan
voor ieder wezen hier op aarde,
voor het recht
om in vrijheid te leven,
voor gezondheid,
voor waarheid,
voor levensvreugde,
voor het licht en de liefde die zich
in ieder mens bevindt.

Daardoor wist ze wat ze hier
als ziel op deze aarde wilde doen.
En voelde ze zich niet langer
gevangen in het toneelstuk
dat zich voor haar ogen afspeelde.

Ze ontwaakte voor haar eigen verhaal
en wist wat haar te doen stond.

Lichtflits