Als puber hield ik al enorm van dansen.
Er komt iets in mij naar boven wanneer ik
op de dansvloer sta.

Ik ging dan altijd vroeg
naar een feest zodat ik zo lang
mogelijk daarvan kon genieten.

Nu is het zo dat wanneer je
vroeg op een feest bent,
de dansvloer meestal helemaal leeg is.
Er moet iemand beginnen met dansen,
anders komt het feest niet op gang.

De eerste keer zat ik maar
te wachten totdat
iemand zou beginnen,
alsof ik de actie van de ander
nodig had als toestemming
om het ook te doen.

Ik durfde dat zelf niet echt,
want mijn hoofd ging
aan de gang met wat anderen
dan van mij zouden vinden.

En terwijl de muziek doordraaide
en ik het enthousiasme in
mijn lichaam begon te voelen,
besefte ik dat ik, dat
wat ik het liefste zou willen,
liet afhangen van de keuze
van iemand anders.

Zo’n eerste stap is eng en
wordt misschien door
de ander “raar” ontvangen.

Toch is het zo dat wanneer
die stap gemaakt wordt
er anderen zullen volgen.

Ik werd mij in dat moment
ervan bewust dat ik
mij niet tegen wilde laten houden
door mijn angst voor het
oordeel van een ander.

Wat ik wilde was
mijn blijdschap voelen,
mijn vrijheid, door te
bewegen op de muziek.
En ik maakte de eerste stap
op die dansvloer
met adrenaline in mijn lijf.

Het gezegde; als er een schaap
over de dam is volgen er meer,
werd in dat moment bewezen.

Want binnen een paar minuten
stonden er velen met mij
op de dansvloer, allemaal blij.

Ik omdat ik de moed had
om die stap te maken
en de ander omdat er
iemand was die de keuze
had gemaakt om te beginnen.

Er zijn altijd eerste schapen nodig
die de kudde in beweging zet.
En dit geldt natuurlijk niet alleen
voor dansen.

Durf jij een eerste stap te maken,
gewoon vanuit je gevoel,
en zonder de toestemming
of de steun van een ander ?

Lichtflits
Uit het boek: Eigen Wijsheid