Terwijl ik door het veld loop
zie ik een draaimolen.
En ik realiseer me dat het
een mooi voorbeeld is van
hoe we het leven bekijken.

Wanneer we worden geboren,
worden we direct geconfronteerd
met de draaimolen en we leren
dat het doel van het leven is
dat we meedraaien in die draaimolen.

Alles is erop gericht dat jij
op een paard gaat zitten
dat steeds opnieuw rondjes draait.

Je gedachten, je handelingen,
je gedrag worden bepaald door dat
wat gewenst is op die draaimolen.

Je mag niet van het paard af,
want dat is gevaarlijk.
Stel je voor dat je eraf geslingerd wordt.
Je wordt daarom ook snel gecorrigeerd
wanneer je iets doet wat niet iedereen doet.

In deze tijd gebeurt het nog al eens
dat mensen toch afstappen,
zich ineens realiseren dat
de draaimolen niet genoeg is,
dat ze steeds hetzelfde rondje draaien
en dat de weerstand daartegen groeit.

Een aantal mensen wordt zich
ook ineens bewust van de omgeving
waarin de draaimolen draait.
En van binnen voelen ze dat er iets trekt.
Ze twijfelen nog.

De mensen op de draaimolen
vinden dat maar niets,
je hoort er niet meer bij,
er worden opmerkingen gemaakt,
ze voelen zich in de steek gelaten,
je houdt je niet aan de afspraken.

De twijfelaars blijven toch maar zitten,
want al die commentaren brengt
de angst dat voor jezelf kiezen
misschien toch niet zo’n goede keuze is.

Ondertussen ontdekken de mensen
die zijn uitgestapt dat wanneer ze
van een afstandje naar de draaimolen kijken,
dat er toch weinig ruimte was voor eigen inbreng.
De richting was bepaald.

Het valt in het begin niet mee
buiten de draaimolen.
Het lichaam, de gedachten,
de overtuigingen die zijn aangeleerd
laten zich duidelijk gelden.

Het gevoel van een foute keuze
te hebben gemaakt,
iets fout te doen speelt
in het begin erg op.

Je draait als het ware
nog een beetje door,
terwijl je toch ook al met
beide voeten op de grond staat.
Duizeligheid is dan een
normaal verschijnsel.

Sommige mensen springen
daarom gauw weer terug.
Erbij willen horen is belangrijker
dan het vinden van je eigen pad.

Maar er zijn ook mensen die zich
verlost voelen van al het moeten,
die genieten van het zelf nadenken
en ontdekken dat er vele richtingen zijn
waaruit ze kunnen kiezen.

En wanneer ze een keer zijn gewend
aan het niet meer meedraaien
en leren om zichzelf in beweging
te zetten gaat er ineens
een hele nieuwe wereld
voor hen open.

Lichtflits
Uit het boek: Eigen-Wijsheid
www.lichtflits.com