Vastgeklikt op de draaimolen.
Rondje na rondje draai je mee,
tot je op een gegeven moment
tot het besef komt dat
je niet langer meer mee wil draaien.
Maar omdat je “vastgeklikt” zit,
denk je dat je er niet af kan.

Angst is een heuvel en soms
zelfs een hoge berg.
Die alleen te beklimmen is met
moed in je hart, met een wilskracht,
met een overtuiging dat het
ook anders kan.

De wereld naast de draaimolen
bestaat gewoon,
is zichtbaar voor iedereen,
te betreden door iedereen.

Angst bestaat vaak enkel door
onzichtbare tralies.
Gedachten die je op je plek houden,
woorden van niet goed genoeg zijn,
wantrouwen in je eigen kunnen
en de ander meer waarderen dan jeZelf.

In de mallemolen van het leven,
draait iedereen zijn rondje mee.
En voor sommige mensen komt
na heel wat rondjes de behoefte op
om de draaimolen te verlaten.
Het is mogelijk en het kan.
Er is een leven buiten de draaimolen.
Ga door de onzichtbare tralies heen,
beklim de heuvel of die berg van angst.

Vind de moed in jezelf,
begin op je eigen kunnen te vertrouwen
en ken jezelf je eigen waarde toe.

Lichtflits