We houden ervan om in goed
en slecht te denken.
We houden ervan om voor onszelf
te bepalen wat wel kan en wat niet kan.

En wat wel en niet kan,
kan voor iedereen verschillen.

Als we het hebben over licht en duister
ligt daar ergens een lijn in het midden.
Want wanneer is iets licht en
wanneer is iets duister.

De meeste mensen denken
daar niet eens over na.
Zo gevangen in het dagelijks leven
van moeten, in patronen en
gewoontes, in automatismen.

Wanneer je gevoelig bent,
kan die lijn wel heel duidelijk zijn.

Van kinds af aan voel je, dat je
niet over die lijn wilt stappen,
een diep weten dat dat niet jouw pad is.

Er zijn mensen die zelfs
volledig blokkeren wanneer
aan hen wordt gevraagd
iets te doen wat in hun gevoel
een alarmbel doet afgaan.

Het gevoel van rechtvaardigheid,
een ander niets aan willen doen,
komt dan zo sterk op, dat ze afhaken
en liever de consequenties ervaren
van hun niet meedoen, dan dat ze
hun eigen principes verlaten.

Dit is zo’n sterk en krachtig gevoel,
het is je innerlijk systeem dat aan
de bel trekt.

De meeste voelers denken dat
iedereen dat zo heeft,
maar dit is niet het geval.

Het brengt vaak verwarring,
want wat jij zo duidelijk voelt,
is blijkbaar niet wat de ander voelt.

Blijven staan in wat je voelt
kan een enorme uitdaging zijn.
Trouw blijven aan je eigen gevoel
van goed en slecht kan je een
persoonlijk afwijzing opleveren.

Iets wat voelers enorm onzeker kan maken,
omdat het hun “anders” zijn benadrukt.

Het kan een innerlijke tweestrijd veroorzaken,
ga je over de lijn omdat bijna iedereen daar
oké mee is, of blijf je trouw aan jezelf
zodat je in je innerlijke vrede kan blijven.

Een voeler kan namelijk wel
de keuze maken om mee te doen,
zeker als de groepsdruk groot is
of als men dreigt met straf of
consequenties.

Maar zal achteraf,
innerlijk last hebben van die keuze.
Zeker als het niet zuiver is.

Lichtflits
Uit het boek: Zeg het zoals het is
www.lichtflits.com