Ik stond achter de kassa
te wachten tot ik aan de
beurt was en keek naar
een scrollend reclamebord.

Ik zag een reclame voorbij
komen van een organisatie
die psychologische hulp
binnen scholen wil aanbieden.
En dat leerlingen deze organisatie
binnen hun school kunnen
uitnodigen.

Interessant, dacht ik.
Eerst brengen ze leerlingen
in de war en vervolgens kan
een school deze organisatie
uitnodigen om er wat aan te doen.

Begrijp me niet verkeerd.
Ik erken de waarde van een
goede psycholoog.
Er ging alleen bij mij een alarmbel af
die ik op dat moment serieus nam.

Scholen openen tegenwoordig
de deuren voor allerlei organisaties
en ik vraag me af
wat het doel daarvan is.

Ze zijn nieuwsgierig naar het
seksuele gedrag van kinderen,
de medische wereld heeft een
duidelijke stap richting scholen gemaakt
en blijkbaar is het geen probleem
om ook het hoofd op een
andere wijze binnen te dringen.

Ik nam het mee en sprak er met
een vriendin uitgebreid over.

Gisteren vertelde ze me dat
ze de GGD onverwacht binnen
de school kregen.
Leerlingen werden gemeten en gewogen
en ze moesten een vragenlijst invullen.
Het ging over het welzijn tussen de oren.

Of ze wel eens depressief waren,
zware gedachten met zich meedroegen.
En allerlei andere vragen.
Ze moesten hun mailadres vermelden
op het vragenformulier.

Ze gaf aan dat ze erdoor
overvallen werd en achteraf
er een naar gevoel aan overhield.

Moeiteloos verzamelt de GGD
informatie over alle leerlingen en
deze organisatie is nu in staat
om leerlingen persoonlijk te benaderen
via de mail.

Misschien had ik, wanneer ik
het reclamebord niet had gezien,
er anders tegen aan gekeken.
Maar ik zag het wel, kreeg een kriebel
en dacht erover na.

Psychologische hulp binnen de school.
Leren, wanneer het in je hoofd
niet lekker zit, gaat natuurlijk moeizaam.

Moeiteloos doen scholen er aan mee,
niet nadenkend over hoe makkelijk
deze organisaties aan persoonlijke
informatie komen van de leerlingen.

Ik wil niet zeggen dat
het allemaal slecht is.
Het valt mij alleen op dat er
grote bewegingen zijn binnen scholen,
dat de regering bepaalde organisaties
financieel ondersteunt en dat het
precies deze organisaties zijn
die binnen scholen mogen komen.

Met de lentekriebels in mijn achterhoofd
vind ik het een foute beweging dat
leerlingen hun mailadres afgeven
aan een organisatie buiten de school.

Zeker wanneer een kind in de vragenlijst
aangeeft dat het tussen de oren
niet altijd goed meer zit.

Laten we waakzaam zijn.
Zeker wanneer je weet wat
er werkelijk speelt.

Ik word meestal van tevoren
ergens door gewaarschuwd en
zie het vervolgens in de werkelijkheid
een vorm krijgen.

Toeval bestaat niet.

Lichtflits