Ik had een gesprek met
iemand en hoorde mezelf
zeggen, ik voel me al
3 weken een soort van brij.

Alsof innerlijk de logica
ontbreekt en dat wat er was
niet meer is.

De ander zei: er worden
nieuwe verbindingen gelegd,
alles is zich aan het verschuiven,
je bent je oude vorm aan
het loslaten zodat er iets
nieuws kan ontstaan.

Het is niet meer zoals het was
en zo zal het ook nooit meer zijn.

Ik moest direct denken aan
de transformatie van de
rups naar de vlinder.
Terwijl ik in een cocon
van dekens lag.

Geen stap vooruit
of naar achteren.
Geen vorm om op te leunen.

Er is een hele ontwikkeling
in mij gaande waar ik me
simpelweg aan over moet geven.
Ik kan het enkel in vertrouwen
laten gebeuren.

Het heeft tijd nodig
om het nieuwe te laten ontstaan.

Lichtflits