Vandaag is mijn moeder
84 geworden.

Ik heb het gehaald !
schreef ze me vanmorgen.

Mijn moeder die ik al
mijn hele leven ken,
waaruit ik ben geboren.

Wat hebben we gestreden
en wat begrepen we elkaar slecht.
Maar we hebben nooit opgegeven.

Pas nu zien we, wie we
werkelijk zijn.

Dat we op elkaar lijken,
hetzelfde aanvoelen en
toch ook elkaar de vrijheid
gunnen om verschillend te zijn.

Ik ben dankbaar voor het feit
dat we deze tijd samen meemaken.
In al haar kwetsbaarheid en kracht,
laat ze me zien hoe ze haar
ouderdom draagt.

Ze laat me toe.
Ik mag haar zien
en zij mij.

En we begrijpen beide niet
waarom we elkaar niet eerder
zo konden vinden.

Lichtflits