“Wat mooi hoe je dat benoemt:
heftige emoties als je door
de ogen van je menszijn kijkt,
maar als je door de ogen
van de ziel kijkt is het oké ..”

Ik blijf het doen.
Kijken door de ogen
van mijn menszijn
en kijken door
de ogen van mijn ziel.

De aardse ervaringen
waarin ik mijn ziel vergeet,
ergens diep induik en
allerlei emoties voel.

Niet begrijp waarom
het gaat zoals het gaat.

Om vervolgens mijn ziel
te her-inneren,
afstand te nemen,
tot overzicht te komen
zodat ik een innerlijke ruimte
kan ervaren, waardoor de
liefde weer binnenstroomt.

Het zorgt voor een ander
perpectief, voor inzichten
en mildheid.

We spelen allemaal verhalen uit,
geboorte en dood zijn slechts
overgangen, poorten voor het leven.

We worden allemaal liefdevol
begeleid en kunnen die liefde
opmerken wanneer we een
verschuiving in frequentie toelaten.

Lichtflits