We zijn geboren in een
organische matrix.
En we geven het leven
vorm in een kunstmatige matrix.

Een gedachte die ik de
afgelopen week met me
mee heb genomen.

Zodra ik buiten ben en me
verbind met de natuur,
voel ik een overgang.
En nu verklaar ik dat als
de overgang naar de
organische matrix.

Ik denk niet dat we de
organische matrix ooit
hebben verlaten, dat we
daar altijd in leven,
maar met ons bewustzijn
kunnen we net doen alsof
de kunstmatige matrix het
werkelijke leven is.

Het gevoel van niet passen
in de kunstmatige matrix,
valt daarom ineens op
zijn plek.

Ik vind het een heel interessant
uitgangspunt om de wereld
van vandaag op die gedachte
te leggen.

Kunstmatige mensen.
Kunstmatig eten.
Kunstmatige medicijnen
Kunstmatige oplossingen
die niets met de natuur
te maken hebben.

Geen organische
stroming hebben.

Mijn alarmbellen gaan
eigenlijk altijd af wanneer
iets kunstmatig is.

Soms kan ik het volgen,
maar meestal zit er iets in
dat me het gevoel geeft
dat het niet klopt.

We komen voort uit een
organische matrix.
En men wil dat we die
volledig verlaten onder
maatschappelijke druk.

Ik wil niet zeggen dat alles
wat kunstmatig wordt vorm
gegeven slecht is.
Maar de essentie van het leven
is organisch, stromend volgens
vaste wetten.

Onze essentie is organisch.
Wat denk jij ?

Lichtflits