Zo mooi wat er
vorige week gebeurde.

Een boer bleef zitten
met 100.000 kilo sperziebonen.
Geen idee waarom men zijn
hele oogst niet meer wilde.

Het duurde maar even en
vele mensen waren op de hoogte.

Zo gaat dan nou eenmaal op
de vrije platformen.

Binnen twee dagen had hij
zijn oogst verkocht aan andere partijen.
Mensen die meedachten en
meededen om deze boer te helpen.

Via de voedselbank komen
de bonen terecht bij de mensen
die het normale leven niet meer
kunnen betalen.

Mijn hart wordt er blij van.

Het geeft mij aan dat er heel
veel mogelijk is als we bereid zijn
om elkaar te helpen.

Door het internet zijn de lijntjes
kort geworden, door wat we
de afgelopen jaren hebben
meegemaakt zijn we alert.

Aanpakken die hap.

Als het niet kan zoals het moet,
dan moet het maar zoals het kan.

Voedsel verspilling hoort niet.
Zeker niet wanneer er steeds
meer mensen zijn die ieder
dubbeltje moeten omdraaien.

Ik kwam laatst een bord tegen
waarop stond; Een ieder die
de boer omver probeert te gooien,
heeft niets geleerd van de tweede
wereld oorlog.

En daar ben ik het mee eens.

Willen we de voedsel productie
in ons land in stand houden,
dan moeten we de boeren ondersteunen.

Er zijn inmiddels enorm veel
initiatieven om rechtstreeks
van de boer te kunnen kopen.
Vaak voor een betere prijs
dan de supermarkt
en uit eigen land.

Laten we ze ondersteunen
met velen tegelijk.

Lichtflits