Activatie van oude
verhalen, herinneringen,
voelen, weten, verbinden.
Donderdagavond belt mijn moeder me,
er is een begrafenis zaterdagochtend
waar ze graag heen wil maar ze weet
niet hoe ze daar moet komen.
Dat weet je wel, zeg ik haar,
samen met mij.
Het is een familiebegrafenis,
het is de familie van mijn vader
aan moeders kant.
Ik ken iedereen van vroeger,
ooms en tantes waarmee het
contact is verwaterd sinds ik
uit huis ben.
We leven allemaal ons eigen leven.
En komen elkaar alleen tegen op
familiekruispunten.
Ik wil er zelf graag naar toe.
Als vertegenwoordiger van mijn vader,
die veel tijd heeft doorgebracht
met zijn neven en nichten.
Zijn verleden is voor ons een puzzel,
hij was er niet altijd open over.
Maar weet wel dat hij mijn moeder
trots introduceerde aan hen.
En dat zij zich welkom voelde.
(dat weet ik pas sinds vanmiddag)
Na de begrafenis rijden we naar
het dorp waar mijn overgrootouders
woonden, hun huis staat er nog.
Mijn moeder vertelt me dat ze
hier vaak is geweest.
We gaan langs hun graf en
hun huis.
Mijn moeder had nooit verwacht
dat we hier vandaag langs zouden gaan.
We leggen verbindingen en halen
oude herinneringen op.
Ik vertel haar over wat ik er nog
van weet en zij vertelt haar verhalen.
Met het gevoel van een ervaring
rijker te zijn komen we uiteindelijk
weer bij mijn moeder thuis
De aanleiding om elkaar weer
te zien is een verdrietige, zegt ze.
Maar wat vond ik het leuk om iedereen
even weer te zien en met elkaar te praten.
Het is precies de reden waarom
ik me heb voorgenomen om
altijd beschikbaar te zijn wanneer
ze een begrafenis heeft.
Het is verdrietig, maar brengt ook
zoveel moois in beweging.
Ergens voeden we een familie energie,
hoe ver we ook van elkaar vandaan leven.
Hoe weinig we elkaar ook zien.
Er zijn altijd kruispunten waar
je heen kan gaan, of niet.
Om de oude verhalen te
vermengen met nieuwe.
Lichtflits
