Ik hou van plaatjes,
van beelden die een
heldere kijk geven op
wat er gaande is.

Het is al een tijdje duidelijk
dat we zijn uitgenodigd om
een pad te kiezen.

Blijven we bij het organische,
de biologie of laten we ons
lichaam overnemen door
een digitale wereld.
De mens als een machine.

Ik hoorde deze week de uitspraak,
dat je ziel je mens maakt.
En dat roept bij mij de vraag op
hoe noem je dan een mens zonder ziel ?

Ziel loosheid levert
onmenselijk gedrag ?

Zijn we bereid een robot te worden,
die regelmatig aan de computer moet.
Die geprogrammeerd kan worden
en de zeggenschap volledig verliest ?

Of blijven we vrij van al deze
machines die ons leven overnemen
en ontwikkelen we ons verder
door de ziel nog meer naar
voren te schuiven ?

Het zijn vragen die me al een
tijdje bezig houden.
Juist omdat ik zie dat de jeugd
opgroeit in een overmatige
digitale omgeving.

Moet het zover komen dat
we van alles in ons lichaam
laten plaatsen en onze macht
en kracht verliezen ?

Of blijven we er volledig vrij van
en gaan we een natuurlijke
ontwikkeling door ?

Of is het toch een mengeling
van beide ?

Ik heb zelf al een keuze gemaakt,
ik blijf dicht bij de biologie,
bij de natuur, in dit leven.
Bij de Universele stromingen.

Ik wil niet zeggen dat het
allemaal slecht is, voor sommige
mensen kan het echt wel
leven veranderend zijn.

Maar mijn Zelf geeft me
duidelijk aan dat het nu niet
de tijd is om het organische
op te geven.

Ik wil zelf blijven denken en voelen,
creëren en vormgeven,
willen, kiezen en onderzoeken.

Lichtflits